تجزیه ای آرام
در دنیای در حال انقباض
۱۳۹۰/۰۱/۱۲
نگو
سلام خوبی
دفترم را ورق میزنم و به اون چند تا خانمی که روبروی من نشستند میگم بببینید بالای
هر صفحه ی دفترم نوشتم نگو
چند ورق ناقابل مونده فقط بگم
اون خانم ها میگن نگو
اونها را هم نگو
نگو
دوازده فروردین نود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر