۱۳۸۹/۰۲/۳۰

به نام آنکه تو را آفرید

سلام خوبی




از مدیترانه تن من

تا برآمدگی آغوش تو

چند جزر و مد آه و دلهره فاصله ؟

همهٌ گناه قرن

پا بوس بی تعهدی عشق بود .....

آنگونه که در آواز«روزعشق» می گفتی:

- عشق ازلی- ابدیم!

و من در پوزخند «همین» و «هنوز»

می اندیشیدم

«همیشه»

وفادار خواهم ماند!

حالا مي فهمم

كلمات وارونه

تعابير آشفته در پي دارد !





هیچ نظری موجود نیست: