تجزیه ی آرام (4)

سلام خوبی

خاک به ما می آموزد  ....

 

این جمله ی اول شروع داستان این کتاب هست  .همان کتابی که از آقای کتاب فروش پیر خریدم  از من پرسیده بود باز هم کتاب از این نویسنده خواندی  

- آره 

منم اسم یک کتاب را می آورم  

 

   خدای من این جمله چقدر آشناست 

خاک به ما می آموزد....

  بلند می شم توی کتاب خانه دنبال کتابی می گردم که این جمله ی آشنا توی آن نوشته شده

دو تا کتاب را می گذارم کنار هم  نویسنده ی کتابی  را که از آقای میانسال خریدم  یک خانم هست  نویسنده ی کتابی را که از  کتاب خانه ام برداشتم یک آقاست  اولی  با رنگ جلد تقریبا سورمه ای  دومی با جلد آبی آسمانی  اولی با طرحی جلد قاطی دومی نقاشی از نیم رخ یک خانم با موهای طلایی که صورتش لای موهاش گم شده   ترکیب روی جلد خیلی خوب هست  خانمه توی چشم نمی یاد بلکه موهای پریشانش تنها تنها یاد آور باد هست   طراح روی جلد باد را این شکلی نشان داده 

صاحب هر دو کتاب منم  دو کتاب با دو مترجم مختلف با طرح روی جلد مختلف بدتر از آن با دو عنوانی که از زمین  تا آسمان با هم متفاوت هستند .  اولی با چاپ قدیم دومی با چاپ جدید  مال حالا حالا ها

کتاب جلد آبی حق آب و گلی داره توی کتاب خانه ی من

پاراگراف اول دو کتاب را می خوانم می خواهم بدونم ترجمه کدام به دل می نشیند کتاب طوسی رنگ فقط کمی جمله هاش جابه جا شده یک کم روان تر شده وسط کتاب را می یارم عین هم هستند بدون کلمه ای جا به جا یا ساده تر آخر کتاب هم مثل  هم هست

 فقط پاراگراف اول نویسنده ی خانم کمی تغییر تو روان خوانی به وجود  آورده 

انگاری خانم  مترجم کتاب  آقای نویسنده را گذاشته جلوش و از روش فقط نوشته  کتاب دومی را می گذارم یک گوشه تو باید  اهدا بشی به کتابخانه

همین چند روز پیش بود خانم (ن) نبود خانم الف رو به جمع  بقیه ی خانم ها میکنه و میگه هر چی دلتان می خواهد بگوید خیلی سخته هی تو دلمان جمع بکنید تا کی نگیم تا کی نشه  حرف نزد حرف تو گلومون گیر کرده خانم (ح) خانم ( الف لام)  بقیه ی خانم های دیگه می خندند همه می دانند وقتی خانم (ن) هست نمی شود حرف از گرانی زد  حرف از آقای میان سال با کت و شلوار مشکی زد   که فکر می کرد   می داند چه کسانی بهشتی هستند و چه کسانی خیر   انگاری بهشت را دربست داده بودن به او تا به هر کی خواست بدهد...

 

ادامه دارد....